ม. 1 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 171 / 480

ยิ่งถ้าคนไม่ดีมีเจตนามุ่งมั่นสร้างเครือข่ายด้วยแล้ว เพียงแค่ใช้การประชาสัมพันธ์แบบ กระซิบกระซาบกันจากปากหนึ่งไปสู่อีกปากหนึ่ง ในยุคการสื่อสารแบบไร้พรมแดนดังเช่นปัจจุบันนี้แล้ว ใน เวลาเพียงสองสามวัน เค

บทนี้กล่าวถึงความสำคัญของการสร้างเครือข่ายคนดีในสังคม โดยมีการอธิบายถึงลักษณะของคนไม่ดีซึ่งจะทำให้เครือข่ายแผ่ขยายไปอย่างรวดเร็ว และการที่นักศึกษาจะต้องยึดหลักธรรมในการพัฒนาตนเองเพื่อหลีกเลี่ยงการตกอย

ปรับปรุงแก้ไขให้ยิ่งๆ ขึ้นไปนั่นเอง 4. ปฏิบัติเพื่อเกื้อกูลผู้อื่น ได้แก่ การชักชวนผู้อื่นให้ปฏิบัติดังที่เราปฏิบัติอยู่ด้วย เช่น ชักชวน ให้ศึกษา และฟังธรรม เพื่อให้เกิดสัทธาสัมปทา สีลสัมปทา จากสัมปทา

บทความนี้เน้นการสร้างเครือข่ายคนดีในชุมชน โดยการชักชวนผู้อื่นให้ศึกษาธรรมและปฏิบัติคุณความดี ด้วยการเจริญสมาธิภาวนา เพื่อให้เกิดสัมมาทิฏฐิในใจของทุกคน การสร้างวัฒนธรรมจิตใจดีงามนี้จะช่วยให้อาชีพการงาน

กัลยาณมิตรบ้างแล้ว แต่ก็ยังไม่ครบถ้วน ดังนั้น จึงใคร่ขอกล่าวถึงคุณประโยชน์ของเครือข่ายกัลยาณมิตร ที่มีต่อตัวเราและสังคม ดังนี้ 1. มีเครือข่ายคนดีเป็นรั้วบ้าน ถ้าผู้คนในหมู่บ้านหรือชุมชนของเราเป็นคนดีม

เครือข่ายกัลยาณมิตรช่วยปกป้องชุมชนจากภัยต่างๆ เช่น โจรขโมยและยาเสพติด และสร้างโอกาสในการบรรลุเป้าหมายชีวิต นักบุญแต่ละคนที่สร้างกรรมดีมีอริยทรัพย์ และการรวมตัวกันเพื่อสนับสนุนซึ่งกันและกันทำให้ชุมชนร่

ความเอื้ออาทรได้ เพราะขุมทรัพย์ใหญ่นี้มีความเข้าใจลึกซึ้งเรื่องการเปลี่ยนขุมทรัพย์หยาบให้เป็น ขุมทรัพย์ละเอียดคือบุญ โดยการบริจาคช่วยเหลือคนดีที่ควรได้รับการอนุเคราะห์ ขุมทรัพย์ใหญ่นี้ มิได้มี ความคิด

เนื้อหาเกี่ยวกับความสำคัญของการเอื้ออาทรและการบริจาคช่วยเหลือในสังคม โดยเน้นถึงการสร้างเครือข่ายคนดีซึ่งจะนำไปสูการพัฒนาจิตใจและการสร้างบุญในชุมชน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้จะแบ่งปันขุมทรัพย์ให้กับผู้ที่ม

อีกนัยหนึ่ง การสร้างเครือข่ายคนดี คือ การสร้างมิตรแท้ และกำจัดมิตรเทียมในสังคมอย่าง มีประสิทธิภาพ และประสิทธิผลอย่างยิ่งนั่นเอง 3.2.4 รู้จักใช้ทรัพย์ที่หามาได้อย่างเหมาะสม (สมชีวิตา) หรืออาจกล่าวสั้นๆ

เนื้อหาเกี่ยวกับการสร้างเครือข่ายคนดีและการใช้ทรัพย์อย่างเหมาะสม โดยแบ่งเป็น 2 ประการคือ รู้จักทางเจริญและทางเสื่อมแห่งโภคทรัพย์ และการใช้จ่ายอย่างมีวินัย ซึ่งต้องมีรายเหลือ ไม่ฟุ่มเฟือยและไม่ฝืดเคือง

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงวิธีปฏิบัติไว้ 5 ประการ คือ 1. ใช้ทรัพย์นั้นบำรุงตนเอง และคนในครอบครัว ตลอดจนบริวารให้มีความสุข 2. ใช้ทรัพย์นั้นสำหรับการสร้างเครือข่ายกัลยาณมิตร ในหมู่บ้านหรือชุมชนของตน ทั้

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงวิธีการใช้ทรัพย์ไว้ 5 ประการ ซึ่งรวมถึงการบำรุงตนเองและครอบครัว สร้างเครือข่ายกัลยาณมิตร ป้องกันภัย เผื่อฉุกเฉิน และการทำบุญกับเนื้อนาบุญ โดยมีหลักสำคัญคือการใช้ทรัพย์อย่างรั

ตนแล้ว ได้ใช้จ่ายเลี้ยงคนที่ควรเลี้ยงแล้ว ได้ผ่านพ้นภัยที่เกิดขึ้นแล้ว ได้ทำนุบำรุงพระสงฆ์ผู้ประพฤติดี ปฏิบัติชอบแล้ว เมื่อเราปรารถนาโภคทรัพย์ เพื่อประโยชน์อันใด ประโยชน์นั้นเราก็ได้บรรลุแล้ว เราได้ทำ

บทความนี้อธิบายถึงการใช้ทรัพย์อย่างมีประสิทธิภาพผ่านการทำสัมปทาและการสร้างเครือข่ายกัลยาณมิตร ซึ่งช่วยให้บุคคลสามารถบรรลุเป้าหมายในชีวิตได้ ทั้งระดับต้นและระดับกลาง โดยยกตัวอย่างสังคมไทยในการประกอบอาช

ก็เป็นการหาโดยไม่ชอบธรรม อีกประการหนึ่ง สำหรับในหัวข้อ “เก็บเป็น” หรือ “อารักขสัมปทา” นั้น ย่อมมีผลต่อเนื่องจากการหาด้วย กล่าว คือ ถ้าบุคคลล้มเหลวในการทำมาหากิน ย่อมไม่มีทรัพย์สมบัติเก็บ หรือถ้าเขาประ

เนื้อหาเกี่ยวกับการหาทรัพย์สมบัติในรูปแบบที่มีจริยธรรมและไม่จริยธรรม โดยเน้นถึงผลลัพธ์ที่แตกต่างกันระหว่างการทำมาหากินอย่างสุจริตและทุจริต การมีเครือข่ายกัลยาณมิตรเป็นปัจจัยสำคัญในการเก็บและใช้ทรัพย์อ

3.3 ลักษณะนิสัยของมิตรเทียมและมิตรแท้ 4 กลุ่ม ดังนี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดงลักษณะที่แตกต่างกันระหว่างมิตรแท้ 4 กลุ่ม และมิตรเทียม ความแตกต่างระหว่างลักษณะนิสัย ของมิตรเทียมกับมิตรแท้ กลุ่มที่ ล

บทความนี้นำเสนอความแตกต่างระหว่างมิตรแท้และมิตรเทียมตามที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงไว้ โดยแบ่งลักษณะนิสัยออกเป็น 4 กลุ่ม สำหรับมิตรแท้คือ มิตรมีอุปการะ, มิตรร่วมทุกข์ร่วมสุข, มิตรแนะนำประโยชน์, และมิ

กลุ่มที่ ลักษณะนิสัย คนช่างประจบ จะทำชั่ว พฤติกรรม 1 2 3 4 จะทํา ต่อหน้า ลับหลัง ก็คล้อยตาม ก็คล้อยตาม ก็สรรเสริญ ก็นินทา 3 มิตรแนะ ห้ามเพื่อนให้เว้น แนะให้ตั้งอยู่ ให้ได้ฟัง ได้รู้สิ่ง บอกทางสุข ประโ

บทนี้นำเสนอการวิเคราะห์ลักษณะนิสัยและพฤติกรรมของมิตรแท้และมิตรเทียม โดยแบ่งออกเป็นกลุ่มต่าง ๆ ที่มีพฤติกรรมที่ดีและไม่ดีในความสัมพันธ์ของมนุษย์ ซึ่งมิตรเทียมจะมีพฤติกรรมที่เป็นอันตรายและไม่เป็นประโยชน

อนึ่ง แม้บุคคลที่มีพฤติกรรมของมิตรแท้ครบบริบูรณ์ทั้ง 16 ประการ ก็คงหาไม่พบอีก แม้ บุคคลผู้ชื่อว่ามีสัมมาทิฏฐิเข้าไปอยู่ในใจอย่างมั่นคงก็ตาม ทั้งนี้ก็เพราะแต่ละคนยังไม่สิ้นอาสวะกิเลสนั่นเอง เพราะฉะนั้น

เนื้อหานี้กล่าวถึงการเลือกคบมิตรแท้และมิตรเทียม โดยให้ข้อคิดว่าควรระมัดระวังไม่ให้ถูกชักนำไปสู่สิ่งไม่ดีและพยายามชี้นำมิตรให้มีสัมมาทิฏฐิ อีกทั้งเน้นการใช้ตะแกรงกายสิทธิ์ในการสำรวจพฤติกรรมของตนเองและผ

ใครก็ตามที่ลงมือใช้ตะแกรงกายสิทธิ์ร่อนสำรวจพฤติกรรมของตนเอง ย่อมสะท้อนให้เห็น อย่างชัดเจนว่าเขามีความสำนึกว่าตนเองยังมีความบกพร่องอยู่ และมีความตั้งใจที่จะปรับปรุงแก้ไขตนเอง ให้เป็นคนดี มีคุณสมบัติของ

บทนี้พูดถึงการใช้ตะแกรงกายสิทธิ์เพื่อสำรวจพฤติกรรมทั้งของตนเองและของบุคคลใกล้ชิด โดยเฉพาะในครอบครัว เพื่อที่จะตระหนักถึงข้อดีและข้อเสีย เพื่อทำการปรับปรุงและแก้ไขพฤติกรรมที่ไม่ดี ในที่สุดเพื่อความสุขแ

ถ้าผู้คนในสังคมได้ศึกษาเรื่อง “ตะแกรงกายสิทธิ์” ให้เกิดความเข้าใจอย่างถ่องแท้ แล้วนำ ความรู้มาปรับปรุงแก้ไขตนเอง และบุคคลใกล้ชิดในลักษณะถ่ายทอดความดีให้แก่กันและกัน ป้องกัน ความชั่วของตนไม่ให้แพร่กระจ

บทความนี้ได้อธิบายถึงความสำคัญของการศึกษาเรื่องตะแกรงกายสิทธิ์ และการนำความรู้ไปพัฒนาตนเองรวมถึงการปรับปรุงมิตรภาพในสังคม การเข้าใจและนำสัมมาทิฏฐิมาใช้จะป้องกันความชั่วและส่งเสริมให้เกิดการพัฒนาทางจิต

เพราะเหตุนี้สำหรับผู้ครองเรือนทุกท่านจะต้องพากเพียรปฏิบัติ เพื่อให้สามารถบรรลุเป้าหมาย 2 ระดับ แรกเสียก่อน วิธีปฏิบัติเพื่อบรรลุเป้าหมายชีวิตระดับที่ 1 มีอยู่ 4 ประการ ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดี ในหมู่ชาว

เนื้อหานี้พูดถึงวิธีปฏิบัติเพื่อบรรลุเป้าหมายชีวิต 2 ระดับ ซึ่งมีการแบ่งเป็น 4 ประการในระดับแรก อุ-อา-ก-ส หรือหัวใจเศรษฐี และอีก 4 ประการในระดับที่สองคือ สัทธาสัมปทา สีลสัมปทา จาคสัมปทา และปัญญาสัมปทา

หมู่บ้านและชุมชนเดียวกันได้ด้วยความรักสามัคคี มีความเอื้ออาทรซึ่งกันและกัน ขณะเดียวกันสัมมาทิฏฐิ ในใจของแต่ละคนก็พัฒนาแก่รอบขึ้นเรื่อยๆ อย่างต่อเนื่อง แม้ชนรุ่นหนึ่งจะละโลกไปสู่สุคติโลกสวรรค์แล้ว ชนรุ

บทนี้กล่าวถึงความสำคัญของความรักและความเอื้ออาทรในชุมชนเพื่อสร้างคุณสมบัติของคนดีที่ยั่งยืน โดยที่ศัพท์ใหม่จะช่วยให้การพัฒนาแตกต่างจากรุ่นสู่รุ่น การมีสัมมาทิฏฐิในใจของแต่ละคนทำให้ชุมชนสามารถเดินหน้าต

แนวคิด 1. หลักการที่จะปลูกฝังคนดีที่โลกต้องการได้นั้นจำเป็นจะต้องเลือกหลักธรรมเพื่อใช้แม่บทใน การปลูกฝังคุณสมบัติของคนดี และผู้ที่ให้การปลูกฝังอบรมจะต้องพัฒนาคุณสมบัติแห่งความ เป็นบัณฑิตขึ้นมาด้วย ส่ว

บทความนี้กล่าวถึงหลักการและวิธีการในการปลูกฝังคนดีที่โลกต้องการ โดยเน้นการกำหนดหลักธรรมเป็นแนวทาง และการพัฒนาคุณสมบัติให้กับผู้ให้การอบรม การสร้างคนดีต้องใช้หลักการที่สมบูรณ์ทั้งทฤษฎีและการปฏิบัติ การ

บทที่ 4 ผู้ลิขิตชีวิตคนดีที่โลกต้องการ คุณสมบัติของคนดีที่โลกต้องการ จาก 3 บทที่ผ่านมา ได้กล่าวแล้วว่า บุคคลที่จะมีคุณสมบัติของคนดีที่โลกต้องการนั้น ต้อง เริ่มจากการมีคุณสมบัติพื้นฐาน คือสัมมาทิฏฐิเข้

บทที่ 4 กล่าวถึงคุณสมบัติของคนดีที่โลกต้องการ โดยเริ่มจากการมีสัมมาทิฏฐิที่มั่นคง ซึ่งเป็นรากฐานสำหรับการต่อยอดคุณธรรมอื่นๆ รวมถึงความสำคัญของความรับผิดชอบในด้านต่างๆ และการเป็นกัลยาณมิตรที่ดี โดยยกตั

มิฉะนั้นจิตใจคนเราจะขาดภูมิคุ้มกันมิจฉาทิฏฐิ คุณสมบัติของคนดีย่อมไม่เกิดขึ้น จึงไม่สามารถเป็นคนดีที่ โลกต้องการได้ การปลูกฝังคุณสมบัติของคนดีที่โลกต้องการ ควรมีหลักการอย่างไร การปลูกฝังคุณสมบัติของคนด

การปลูกฝังคุณสมบัติของคนดีที่โลกต้องการควรมีหลักการที่ชัดเจน เช่น การเลือกหลักธรรมเพื่อใช้เป็นแม่บทในการพัฒนา การพัฒนาคุณสมบัติเพื่อสร้างความเข้าใจในคุณค่าของการทำทาน รักษาศีล และทำภาวนา เพื่อให้เกิดส

12) โอวาทปาฏิโมกข์ 13) พระรัตนตรัย 14) อริยสัจ 4 15) กําเนิด 4 16) ปฏิรูปเทส 4 17) วุฒิธรรม 4 18) อิทธิบาท 4 19) สัมมาทิฏฐิ 10 20) มิจฉาทิฏฐิ 10 21) ฆราวาสธรรม 4 22) เรื่องราวจากชาดก ธรรมบท และประวัติ

เนื้อหาเกี่ยวกับการพัฒนาคุณสมบัติของผู้ให้การอบรมหรือบัณฑิตในสังคมไทย โดยเฉพาะบทบาทของผู้ปกครองและครูซึ่งต้องพัฒนาตนเองเพื่อสร้างคุณธรรมให้กับเด็กๆ เน้นความสำคัญของการยินดีตอบคำถามของเด็กและหลีกเลี่ยง

ปฏิกิริยาของผู้ใหญ่ต่อเด็กดังได้กล่าวแล้วมีผลเสียอย่างไร ผลเสียของปฏิกิริยาดังกล่าวของผู้ใหญ่ นอกจากจะไม่ส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ และการ แสดงออกของเด็กๆ แล้ว ยังเป็นการปิดกั้นโยนิโสมนสิการ คือความคิด

บทความนี้กล่าวถึงผลเสียของปฏิกิริยาของผู้ใหญ่ต่อเด็ก โดยเน้นไปที่การปิดกั้นความคิดสร้างสรรค์และการแสดงออกสู่สังคม เด็กมักจะถูกปฏิเสธเมื่อมีคำถาม ซึ่งส่งผลต่อพัฒนาการทางจิตใจและความสามารถในการคิดวิเครา